Snoep verstandig, bak een appeltaart

share online:

Ik ben ervan overtuigd dat alle kinderen van mijn vader geboren zijn met een gave. To share, to guide, to build, to lead, to create, to write, to teach…you name it, we’re gifted. Op bovenstaande foto zien jullie één van mijn zusjes. Een mooie, vooruitstrevende vrouw met een hart van goud.

Gisteren, 10 jaar geleden verloor mijn zusje haar eerstgeboren zoon. Woorden kunnen niet omschrijven hoe zwaar dit verlies voor haar is. Hoe ik zo een zwaar beladen onderwerp kan wegschrijven met een titel als ‘snoep verstandig, bak een appeltaart’, kun je lezen in het onderstaande stuk. Woorden die mijn zusje op papier heeft gezet om anderen hoop te geven.

Ik ben onbeschrijfelijk trots op haar. Ondanks het feit dat ze dit verlies haar hele leven met zich mee zal moeten dragen, is zij in staat om haar pijn om te zetten in kracht en het beste uit haar leven te halen. Met vallen en opstaan. Ze is een pracht van een vrouw, een uitzonderlijk goeie moeder en een liefdevol mens. Ze is een geboren leider en ik zie haar langzaamaan ontplooien tot de vrouw de ze hoort te zijn. Lieve Neglisa, dank je wel voor het delen van jouw verhaal en bedankt dat ik mijn platform mag gebruiken om anderen met jouw woorden te bemoedigen. Ik houd van jou. Naar de maan. En weer terug,

An applepie remedy by Neglisa Tajjoui

Ik heb best een tijd met depressieve klachten gelopen. Ik kon hele dagen slapen en ik snap tot de dag van vandaag niet hoe ik alles gedaan heb. Na het overlijden van mn eerste zoon ben ik op automatische piloot verder gegaan. Ik heb nog een zoon gekregen, ben terug naar school gegaan, diploma gehaald, baan gekregen en ben gaan werken. Ik deed precies wat ik moest doen (the bare minimum), behaalde resultaten, maar echt van het leven genieten deed ik amper.

Ik moet ook toegeven dat ik niet altijd de meest toegewijde ouder ben geweest. Gelukkig heb ik altijd familie gehad die mn back had (en nog steeds heeft )! De deur uit gaan was echt een hele opgave voor mij en achteraf gezien vind ik dat ik veel meer had kunnen ondernemen met m’n zoontje toen hij kleiner was en hier kan ik me soms nog steeds schuldig om voelen.

Nu, sinds ongeveer 2 jaar ben ik wel actief bezig met hem (ons) te activeren. Ik zorg ervoor dat we de weekenden dat hij thuis is altijd wat leuks doen, en dat hij sport (ook al is het niet echt een atleet?). Hij doet mee met naschoolse activiteiten en er zijn limieten als het gaat om schermtijd! 3 jaar geleden zijn we voor het eerst op vakantie geweest en het is een harde eis voor mij dat we elk jaar ergens naartoe gaan en daar werk ik ook hard voor. Sinds 1 jaar heb ik een auto en dat beweegt natuurlijk ook een stuk makkelijker.

Vandaag heb ik, samen met hem, een appeltaart gebakken. Een aantal jaar terug had ik echt niet gedacht dat ik random na het werk, op een maandag, appeltaart zou staan bakken en er ook nog eens van zou genieten. Ik ben gewoon trots op iets wat voor een ander zo “vanzelfsprekend” is. In plaats van uitgeblust op de bank liggen en wachten tot ik weer mag slapen, probeer ik nu steeds actiever te zijn en dingen te ondernemen. Ik ben nog steeds zoekende, want er zijn nog steeds dagen dat ik niks wil en de hele dag in bed lig?. Ik ben gewoon trots op het feit dat ik stappen maak en weer kan genieten van de kleine dingetjes en steeds meer de vrolijke en gelukkige vrouw (moeder) wordt die ergens ver binnen verstopt zat.

Waar ik precies naartoe wil met mijn verhaal weet ik niet, maar misschien zijn er mensen die zich (deels) kunnen herkennen in dit verhaal en/of hier wat aan hebben. Je bent zeker niet alleen. Het is vallen & opstaan, maar er is licht aan het einde van de tunnel!

From Laisa with LOVE x

Facebook

share online:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten