Hoe ik alle ballen omhoog houd

share online:

Het wordt me zo ontzettend vaak gevraagd: ‘Sérèn, hoe doe je het nou toch allemaal, hoe houd jij alle ballen omhoog? Hoe lukt het jou om het allemaal zo moeiteloos te doen en toch altijd zo vrolijk te zijn? Je bent altijd zo lief voor je kids en doet zoveel leuks met ze. Hoe kan het dat je als alleenstaande moeder met 3 kinderen en een eigen onderneming toch nog zo makkelijk tijd voor jezelf vrijmaakt. You make it look zo easy! Als we voordat ik bovenstaande vragen beantwoord nou eerst even kritisch kijken naar de woorden ‘moeiteloos’, ‘altijd, en ‘zo makkelijk’. You know what, laten we ze voor de volledigheid maar gewoon helemaal weglaten, want dat staat een stuk realistischer,

It might look easy, but it’s not

Ik haal vaker aan dat niets is wat het lijkt en dat social media vaak het idee wekt dat dit wel zo is. Ik wil de illusie wegnemen dat er een balans is in het omhoog houden van alle ballen – in ieder geval in mijn leven. Elke keer wanneer ik probeer te jongleren, laat ik halfverwege mijn performance een bal vallen. Soms wel 2, soms wel 3 en soms pleuren ze gewoon allemaal op de grond en kan ik ze niet terug vinden. Of heb ik überhaupt de kracht niet om te zoeken. Vaak genoeg denk ik, laat maar liggen die ballen. Het komt wel weer een keer…of niet!

Ik ben niet altijd vrolijk

First of all…Ik ben niet altijd vrolijk. Absoluut niet zelfs. Ik kan soms opstaan met zo’n pesthumeur, daar krijgt m’n 10-minutes-of-morning-meditation mij niet eens uit. Onze ‘perfecte’ ochtend routine gaat vaak genoeg mis en wanneer ik door mijn wekker heen slaap kost het mij de nodige moeite om de rush die ik voel niet op mijn kinderen af te geven. Er zijn ochtenden waarop zelfs onze MOOD-playlist niet de doorslag geeft. Ik ben niet altijd vrolijk. Ik kies er wel altijd voor om mijn bad mood zo snel mogelijk af te schudden en niet de hele dag met me mee te dragen, maar ik ben niet altijd vrolijk!

Lief zijn voor mijn kinderen? Ja zeker! Altijd? ….guess again. Ik doe mijn uiterste best om liefdevol met mijn kinderen om te gaan, want dat is wat ze verdienen. Wanneer ze klieren heb ik er nét iets mee moeite mee om dat in stand te houden en kan ik nog wel eens uit mijn vel springen, maar ze hoeven niet altijd vervelend te zijn om de momster in mij op te wekken. Ik kan soms nodeloos tekeer gaan tegen één van mij kids – of allemaal tegelijkertijd, omdat ik te weinig heb geslapen, omdat iemand anders mijn irritatie heeft getriggerd of gewoon omdat het woensdag is. I know I am not perfect and I’m not trying to be, ik probeer wel zen genoeg te zijn om mijn geduld te bewaren en niet van alles op mijn (b)engeltjes af te reageren. Ik werk eraan.

Me-time blijft een dingetje

Tijd maken voor mezelf – écht tijd maken voor mezelf – is ook nog steeds een uitdaging. Ja, candy crush spelen op de bank terwijl ik een boek luister die toch niet helemaal binnenkomt omdat ik afgeleid ben door mijn eigen gedachten die echt alle kanten op gaan, dat is niet wat ik bedoel. Ik word er echt wel steeds beter in, maar ik struggle nog steeds met mommy-guilt-loze me-time. Ik gebruik vooral de weekenden waarin ze bij hun vader zijn – in ieder geval om uit te slapen – maar vaak ben ik ook gewoon te moe. De balans tussen uitrusten/bijkomen en leuke-dingen-doen omdat-het-kan heb ik heus nog niet gevonden.

You can have all the hats you want, but you can only wear one hat at a time.” 

Werken als freelancer is super zwaar, alleenstaande moeder zijn nóg zwaarder en het lukt me écht niet allemaal en al helemaal niet tegelijkertijd #thereIsaidit. Wanneer het één mijn full attention krijgt, ben ik super lacking in het ander. #yesIsaidthatoo. Ik maak soms lange dagen en ben weleens niet op tijd terug om mijn kids in bed te stoppen. Mommy guilt wont caught me any sort of slack. Als mijn moeder mij niet zou bijstaan op de manier waarop ze dat doet, weet ik niet hoe ik in staat zou zijn om een bal vast te houden, laatstaan omhoog te houden. Er is niets dat zij niet voor haar kleinkinderen doet en ik mag in mijn handjes knijpen dat ze mij de ruimte geeft om te bouwen aan een betere toekomst door altijd voor haar kleinkinderen klaar te staan.

It’s worth it tho

I made it look easy, maar nu weet je dat het alles behalve makkelijk is en dat ik mij met flaws, vallen, opstaan, soms met een chagrijnige kop en soms schreeuwend door het leven en vooral het moederschap heen sla. Nee het is niet makkelijk, maar het is het wel allemaal waard. Het draait eigenlijk allemaal om perspectief. Ik ben dankbaar, ik ben gezegend en most of the time dolgelukkig. Mijn leven is niet zo perfect als ‘je gemiddelde Instagram-feed’, maar ik ben zeker wel tevreden met hoe mijn leven er nu uitziet, with all it imperfections. Ik wil een ieder op het hart drukken om te stoppen met vergelijken! Again, niets is wat het lijkt…en al was dat wel zo, het gras aan de overkant lijkt alleen groener wanneer je, je eigen gras verwaarloosd! We are all just trying here en daarin moeten we gewoon niet zo streng voor elkaar – maar vooral onszelf zijn!

Het korte antwoord was geweest: NIET. Ik houd NIET alle ballen omhoog and I’m cool with that.

share online:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Welkom

Ik ben een 33-jarige mama van 3 adembenemend mooie kleine mensen. Een dochter van 8, een dochter van 5 en een zoon van 2. 

In het dagelijkse leven ben ik actief als freelance tekstschrijver en houdt ik mij voor verschillende organisaties bezig met de pr en de communicatie. Daarnaast richt ik mij op het ondersteunen en begeleiden van jongeren op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. 

Berichtenarchief

Archief

adsensePlaceholder

Instagram

Facebook

populaire berichten